Op 10 januari 2017 zag ik een onthutsend filmpje bij de NOS. Een jongeman van in de twintig bleek mantelzorger te zijn van zijn zieke ouders. Hij volgde een universitaire studie, maar had daar eigenlijk geen tijd voor. Zijn moeder verzuchtte dat hij de afgelopen zomer nog wel zoveel gewerkt had om het benodigde collegegeld bij elkaar te verdienen…
Dit is het zoveelste voorbeeld van afschuiverij op jongeren. Waarom krijgt die jongen gvd geen volledige beurs en zijn ouders geen adequate thuiszorg? Zo moeilijk is dat toch niet in een welvaartsstaat? Wanneer nemen we kinderen en jongeren eindelijk eens serieus? De jaren tussen nul en vijfentwintig zijn zó voorbij hoor, en dat zijn toevallig wel de belangrijkste jaren voor iemands ontwikkeling.
Bah.